„Kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa”.

Dopiero co pokonaliśmy stary rok, aby żyć prawdziwą nowością, a to znaczy że nie możemy już być tacy sami jak wczoraj! Biada nam jeśli wyśmiewamy miłość Bożą…my jesteśmy na świecie tylko przez Jego miłość i możemy żyć prawdziwie i w pełni, bez kompromisów, ale musimy też umieć przecierpieć, bo jeśli nie, to dobro nie zwycięży i życie zgaśnie. Jezus nam o tym powiedział: „Kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa”. Spróbujmy darować, może tylko jeden uśmiech, ale z sercem czystym, bez oczekiwania odpłaty, a wtedy zaczniemy doświadczać innej jakości życia. Oddamy nasze życie, a powróci do nas sto razy więcej i wszyscy ci którzy będą nas spotykać, pokochają nas ponieważ w nich jest mała część nas! Nie możemy żebrać o miłość od innych, jeśli my sami nie potrafimy czynić ofiary darując miłość. Zacznijmy my, a inny odpowiedzą, ponieważ otrzymają kroplę czystej, bezinteresowniej i dojrzałej miłości… kroplę która się powiększa i wypełnia środowisko w którym żyjesz, a przede wszystkim twoją rodzinę! Pan nam powiedział, abyśmy się wzajemnie miłowali, ponieważ wiedział że jedynie to wypełnia i odnawia twoje życie. Kiedy się uśmiechamy to jest dobre także dla nas, kiedy powiemy piękne słowo chociaż może przeżywamy moment bólu, kiedy się poprawiamy nawzajem, ponieważ miłość to też powiedzieć prawdę, bycie jasnym, powiedzieć komuś „nie” chociaż jest to bolesne. Więc przypomnijmy sobie: już nie jesteśmy „twarzą” z wczoraj, od nas zależy kim jesteśmy: jak chodzisz, jak podajesz rękę, w jaki sposób patrzysz, uśmiechasz się…twarzą jest nasza osobowość i nie musi ona być taka jak wczoraj: dzisiaj jesteśmy inni i nie zapomnijmy nigdy, że zostaliśmy przemienieni miłością Boga, która przewyższa całą naszą przeszłość! W tej miłości i w jej odradzającej mocy, życzymy Wam: Szczęśliwego Nowego Roku!

Wydrukuj