|
 Przyjeżdżając do Paray le Monial ma się tu uczucie pokoju. Stare, małe miasteczko w Burgundii, nie jest gościnne tylko dlatego, że śliczne, ale dlatego, że posiada w sobie niezwykłe przesłanie, które należy do nas i wzywa nas: Najświętsze Serce Pana Jezusa! W tej miłej mieścinie, Najświętsze Serce Pana Jezusa, sam Pan, objawił się zakonnicy, Małgorzacie Marii Alacocque, oferując się jeszcze więcej ludzkości, jako Serce, które tak bardzo umiłowało i nadal kocha. Paray jest nie tylko miejscem pielgrzymek, ale także i sesji organizowanych przez wspólnotę Emmanuel. W jednej z tych sesji, także my z Cenacolo, już od kilku lat zostaliśmy zaproszeni do udziału. W tym roku grupa chłopców i dziewcząt wzięła udział w sesji młodzieży pomiędzy 13 a 17 rokiem życia. „Yes we can”, było to zdanie przewodnie spotkania i nasze motto. Grupa Cenacolo wraz z członkami Emmanuel, byli jednymi z animatorów: dwa dni przygotowań, pomiędzy chwilami modlitwy, gry, dyskusji, scenek, by zorganizować wszystko na dni sesji. Dzień zaczynał się od Jutrzni i kontynuował poprzez katechezę i warsztaty, czyli grupy pracy o różnych tematykach: społecznych, kulturalnych, religijnych. To dało możliwość wielu młodym ludziom nie czuć się „rzuconymi” w rzeczywistość modlitwy, dla tak wielu jeszcze bardzo dalekiej, ale by być towarzyszonymi z przyjaźnią i mądrością. Wielu nastolatków dotknęlo nas swą głęboką wiarą, pielęgnowaną i karmioną w ruchach modlitewnych, inni natomiast po raz pierwszy brali w nich udział, więc przeżywali je z pewną ciekawością, chęcią poznania. Niektórzy z nich chcieli być wysłuchani przez kogoś, kto byłby w stanie ich wesprzeć: „normalni” młodzi ludzie, ale w drodze, czy też szukający pewników lub punktów odniesienia. Podczas jednego z wieczorów, którego tematem było Miłosierdzie, zostały utworzone grupy słuchania i my też byliśmy ich częścią: młodzi ludzie, którzy słuchali innych młodych ludzi, wypowiadających swoje wątpliwości, obawy, rozczarowania, ich problemy w domu, a następnie zapraszanych do Spowiedzi. Wspaniały wieczór w poszukiwaniu spotkania z Jezusem. W grupie Cenacolo był również ojciec Stefan, który opowiadał o wspólnotowym doświadczeniu Miłosierdzia i Miłości Ojca do swoich dzieci i po tej wypowiedzi wielu przyjaciół przyszło nas szukać, by pogłębić to spotkanie. Co wieczór, przed powrotem do kwater, zatrzymywaliśmy się w Kaplicy Objawienia i powierzaliśmy się Panu przed mozaiką, która przedstawia spotkanie pomiędzy Jezusem i Małgorzatą. Paray le Monial było tym i czymś o wiele więcej: to otwarte Serce, które wzywa nas do spotkania z Nim, by doświadczyć miłości i życia w obfitości.
 Wydrukuj
|
